یک طرف وفور برندهای چاپی و بی‌کیفیت ماشینی از محصولات سوزن‌دوزی که بیشتر توسط کشور پاکستان با نام سوزن‌دوزی بلوچ تولید و روانه بازارهای داخلی و خارجی می‌شود و از طرف دیگر عدم توجه به معرفی و بازاریابی این محصول منحصربه‌فرد توسط نهادهای دولتی مربوطه، باعث شده زنگ خطر کوچ نقوش دس دوچ از البسه زنان بلوچ گوش دلسوزان و علاقه‌مندان به فرهنگ و هنر ایران زمین را آزار دهد و هنر اصیل سوزن‌دوزی در بازارهای داخلی و خارجی جای خود را به محصولات ماشینی بی‌کیفیت با مارک جعلی سوزن‌دوزی بلوچ بدهد. مدت‌ها پیش کشور همسایه پاکستان به قابلیت‌های جهانی شدن صنعت سوزن‌دوزی و انعطاف‌پذیری این هنر منحصربه‌فرد پی برده و در سال‌های دهه ۵۰ این کشور با راه‌اندازی کمپانی‌های تولید مواد اولیه محصولات سوزن‌دوزی و طراحی و دوخت و دوز لباس‌های بلوچی توانسته یکی از قطب‌های موثر در صنعت‌سوزن‌دوزی باشد و با بازاریابی و شناساندن هنر سوزن‌دوزی جای پای خود را در عرصه مد و لباس در بازارهای جهانی باز کند به طوری که از گذشته تاکنون مواد اولیه سوزن‌دوزان ایرانی از کشور پاکستان تامین می‌شود که تقاضا و مصرف بالای مواد اولیه این محصول توسط سوزن‌دوزان ایرانی سبب شده چرخ صنعت و تولید در پاکستان شتاب چشمگیری به خود بگیرد. سوزن‌دوزی بلوچ را به جرات می‌توان جزو میراث ماندگار قومی و معنوی زنان بلوچ برشمرد که با دارا بودن جذابیت و ظرافت خاص با وجود عدم توجه و شناساندن این هنر پردرآمد توسط نهادهای مربوطه، توانسته در صدر جایگاه صنایع دستی و میراث فرهنگی ایران‌زمین خودنمایی کند و بدون تردید در صورت توجه و سرمایه‌گذاری دولت به این هنر فاخر سود حاصله از این صنعت جذاب و پرکاربرد کمتر از سایر صنایع پردرآمد کشور نخواهد بود. این هنر رازآلود که ریشه در تاریخ، فرهنگ غنی و فولکلوریک مردم بلوچستان و باورهای عامیانه این قوم آریایی دارد چنان جذاب است که اکثر مردم‌شناسان هویت و پیچیدگی رفتاری زنان بلوچ را در دل تار و پود، نقش و نگار و پیچ و تاب اشکال هندسی پر رمز و راز این هنر تاریخی جست‌وجو می‌کنند. گرچه طی سال‌های اخیر تعداد معدودی از طراحان بلوچ مد و لباس با هزینه شخصی بدون هیچ‌گونه حمایت دولتی با دایر کردن نمایشگاه‌ها و مزون‌های لباس بلوچ در تهران توانسته‌اند با غلبه بر مشکلات، قدم‌های کوچکی را در معرفی سوزن‌دوزی بلوچی بردارند اما این مهم می‌طلبد که نهادهای حمایتی و وابسته نسبت به میراث فرهنگی ایران‌زمین بیش از این تعلل و کم‌توجهی نکنند و با حمایت از سوزن‌دوزی بلوچ اقدامی موثر و برنامه‌ریزی‌ای اصولی در راستای رونق اقتصاد کشورمان در بخش مد و لباس ایرانی و اسلامی کنند. به لطف بی‌مهری‌ها و غفلت‌های صورت‌گرفته مسوولان مربوطه و عدم شناسایی این صنعت جذاب و پرکاربرد نه‌تنها امروزه از استقبال بازارهای جهانی جهت خرید محصولات تولیدی دست زنان بلوچ خبری نیست بلکه اکثر سفارشات به صورت واسطه و با روش سنتی فقط محدود به کشورهای حاشیه خلیج‌فارس و چند کشور اروپایی انجام می‌شود که سود میلیاردی آن به جیب گشاد واسطه‌های سنتی در این آشفته‌بازار می‌رود و این صنعتگران هستند که با وجود ماه‌ها صرف وقت جهت تهیه یک جفت لباس به ناچار متحمل ضرر و زیان مادی و معنوی می‌شوند. با وجود پتانسیل‌های موجود در سوزن‌دوزی بلوچ و جذابیت و انعطاف‌پذیری بالای این هنر در صورت سرمایه‌گذاری بخش دولتی و بازاریابی مناسب برون‌مرزی در جهت معرفی محصولات سوزن‌دوزی و همچنین حمایت از صنعتگران سوزن‌دوز با دایر کردن کارگاه‌های سوزن‌دوزی و البسه زنان بلوچ در مرکز، می‌توان بر گستره علاقه‌مندان و استفاده‌کنندگان این محصول جذاب افزود و صنعت مد و لباس ایرانی را از انزوا خارج کرد. بازنشر تفتان ایران از روزنامه اعتماد